Zonder Combo

Ja hoor, we hebben n shop gevonden...

Zo civiel als het maar zijn kan, vliegen we met Alitalia naar Delhi. De vlucht gaat goed en de landing ook, hoewel het daarna toch wat rokerig ruikt aan boord. Even later stappen we het vliegtuig uit en blijkt het Delhi zelf te zijn, die gehuld in deze geurende mistlaag, wacht op onze komst. Ook in de aankomsthal staan honderden Indiërs te wachten, maar niet op ons, want wij hebben alleen maar een vlucht geboekt. Terwijl wij naar de pre-paid-taxi-stand sjokken, worden we aangestaard door grote glanzende bruine ogen, die net zo mooi glinsteren als Candy, onze vroegere tekenfilmheldin.
Het is midden in de nacht en we rijden in een taxi naar het gedeelte van Delhi waar zich de goedkoopste hotels bevinden. We zoeken in deze prijsklasse omdat we toch niet echt veel waarde hechten aan een hotelkamer. Deze mening stellen we direct na de eerste overnachting bij en vanaf dan zoeken we alleen nog: kamers met een raam, minder vlekkerige matrassen, lakens voor onder de wollen pikdekens en dat alles ietsjes schoner. En uiteraard gaan we vanaf nu eerst de kamer inspecteren. Gelukkig zijn er hotels in overvloed, dus keus genoeg.

De eerste indruk van India is vooral hectisch. Ó-vér-ál waar je kijkt zijn mensen, en overal kijken ze ook terug. Het verkeer is zo ontzettend druk en chaotisch dat we ons afvragen hoe wij ons hier ooit, tussen deze vrachtauto's, bussen, fietsen, riksja's, tuk-tuk's, paarden, brommers, karren, scooters, olifanten, taxi's, motors, en ander vier-, drie-, twee- of éénbenige schepsels, met de Combo hadden moeten voortbewegen. Lopen alleen al is uitkijken geblazen. Helemaal als we tijdens het oversteken opeens beseffen dat het verkeer van de andere kant komt en het naderende geclaxonneer helemaal voor ons is. Tussen alle vuiligheid en verkeer door, lopen, vooral in de buurt van marktkramen, ook nog eens logge koeien. Deze beesten zijn in India heilig, en mogen dus ook nergens voor gebruikt worden. Bij de McDonalds is er dan ook geen BigMac of Quaterpounder te vinden want het menu is rundloos. Uiteraard zijn wij alleen voor een flesje water bij de Mac naar binnen gelopen want in een land als India ga je natuurlijk niet daar de menukaart proberen. Eén van de Indiase hoogtepunten komt overeen met onze favoriet: eten. Het is een ware beleving om deze, voor ons onbekende, keuken uit te proberen. Wat we allemaal eten weten we niet precies, maar het is werkelijk verrukkelijk, en ook pittig. Een fles water staat standaard op tafel en al zwetend eten we ons bord leeg. En daar waar in Rusland een bordje rauwe uien nog als smaakmaker moesten dienen, wordt het hier gebruikt om te blussen. Ook mag je met je hand eten, wat het nog lekkerder maakt. Maar wel alleen met de rechter, want die linker moet het uiteindelijke resultaat er weer afvegen.

Als je in Delhi bent kun je er niet omheen, en moet je een bezoek brengen aan... juist...'s werelds (bijna) enige Toiletmuseum. Hier is de ontwikkeling van de wc te zien, die al in de derde eeuw voor Christus is ontstaan. Wist je trouwens dat India het eerste land was, waar de wc bij huis gebouwd werd?! Helaas is deze ontwikkeling nog niet helemaal doorgedrongen in heel India, maar dat heeft er misschien meer mee te maken dat bij sommige mensen het huis ontbreekt.

tot zover..
Veel liefs, Eric en Ernie