03684 KM

Daar staan we dan, in de Estse grensplaats Narva te wachten tot we naar de Russische grens mogen. Deze wachtplaats is speciaal gecreëerd en ligt niet direct aan de grens, maar ergens vooraan in de stad, waarschijnlijk door ruimtegebrek aan de grens zelf. Eerlijk gezegd bevonden we ons zojuist al in het niemandsland tussen de twee grenzen. We waren deze wachtplaats per ongeluk voorbij gereden en kwamen bij de grens waar de slagboom open stond. Tja... wat doe je bij een openstaande slagboom....??!!
Wij in ieder geval eronderdoor rijden!
Maar dat duurde niet lang... " HEEEEEY, TE-RRRUUGGG!!".
Op dat moment wordt de werkwijze ons duidelijk en gaan we met hangende pootjes terug naar de wachtplaats, waar we een nummertje krijgen. Gelukkig belanden we in de autorij, want in de vrachtwagenrij zit helemaal geen beweging. Het gekregen nummertje kunnen we vier uur later weer inleveren, waarna we een ander genummerd briefje krijgen en met dat briefje naar de grens mogen rijden waar we het briefje afgeven aan de man die ons eerder die dag terugriep. Bij de grens rijden we weer onder de slagboom door naar de eerste stopstreep. Daar worden onze paspoorten en visa gecheckt. Vijf meter verder is een tweede stopstreep waar de auto en bijbehorende papieren worden gecontroleerd. Bij de derde stopstreep is het loket leeg. Zijn functie en of hij er überhaupt één heeft is ons onduidelijk. In dit soort gevallen kopiëren we het gedrag van onze voorgangers, maar die ontbreken nu, dus we twijfelen even, want we kunnen niet voorzichtig genoeg zijn.. maar omdat er verder niemand reageert rijden we langzaam door. Honderd meter verder komt er een douanebeambte op ons afsnellen en sommeert ons terug te gaan.
Dus toch naar het derde loket!! Daar zit nu een beambte, dezelfde als van de eerste en het tweede loket, die het record zuchten en steunen verbreekt. Zij controleert nog eens alle papieren en we betalen het invoerbewijs van de auto in een gunstige koers voor haar, zodat we in plaats van haar gezucht, stempels op onze papieren krijgen.
Dan mogen we Rusland binnen rijden!

We overnachten naast het hondenhok van een bouwbedrijf dat vierentwintig uur bewaakt wordt en terwijl de bewaker zich met zijn jachtgeweer uitleeft op de in het weiland geplaatste bierflesjes besluiten wij nog even naar het naastgelegen café te gaan. Er is live-muziek , en op de dansvloer staat een schuifelend stelletje te genieten van deze synthersizerklanken. Heerlijk... zo voelt Rusland en we proosten op onze eerste Russische overnachting.
De volgende morgen worden we gewekt door de bewaker met koffie en rijden we later op de dag door naar Sint Petersburg. Omdat Rusland Rusland is, is het onze plicht om onszelf binnen drie dagen te laten registreren, dus rijden we naar een camping en blijven daar een aantal dagen zodat we in ieder geval, als het nodig is, deze nachten kunnen verantwoorden. Daarnaast nemen we ook de tijd om de stad te zien.
En tussen de regendruppels door proberen we dan ook zoveel mogelijk van deze 'Witte nachten'-cultuur te proeven ... wat ons zojuist met een blinie (pannenkoek) gevuld met kaviaar uitstekend gelukt is!!

Enne... trouwens... deze week is er helemaal niets kapot gegaan!!!!

lfs Eric & Ernie