08862 KM

Hallooooo....

Het Oeralgebergte, dat de grens tussen het Europese en Aziatische Rusland vormt, zijn we inmiddels gepasseerd en heeft op ons een merkwaardige indruk achter gelaten. We hoopten een paar van die grillige punten aan de horizon te signaleren met, zoals in een echt idyllisch uitzicht, hier en daar een wit topje. Maar kennelijk hebben we het gebergte net op de laagvlakte doorkruist, want Valkenburg aan de Geul is wat dat betreft boeiender. Maar hoge bergen komen later nog wel, ons doel was uiteraard Aziл.. en daar zijn we nu in ieder geval!!
We wilden dit graag vast leggen, in de vorm van een foto voor de Euraziatische obelisk, die deze grens markeert. Maar helaas heeft het moment zich nog niet voorgedaan, want we hebben die paal eigenlijk nog niet kunnen vinden. We zoeken gestaag verder.

Na de Tartaarse Kazan en het industriлle Perm bevinden we ons nu in Jekaterinaburg, en dat is weer een heel prettige stad om rond te hangen.
Eйn opvallend ding in het dagelijkse straatbeeld, waar veel trottoirs bestaan uit zanderige bermen en waar na een fikse regenbui de straten blank staan en de modder je om de oren vliegt, is hoe proper en netjes verzorgd iedereen erbij loopt. Al regent het pijpenstelen, men staat ogenschijnlijk rustig in sjieke witte kleding te wachten alsof er een limousine voor komt rijden in plaats van de smoezelige lijn 83 die hen naar het werk brengt. Hetzelfde geldt voor de auto's die hier rondrijden, allen zijn opvallend schoon. Dat verklaart ook waarom er op elke straathoek wel een autowasserij te vinden is. Om niet een al te groot contrast te vormen is de Combo daar dan ook al vaker geweest dan in Nederland en maken ook wij vandaag, voor de eerste keer gebruik van een hotel met wasservice.
We hebben niet de duurste kamer gekozen en dat betekent een kamer op een van de bovenste verdiepingen, helemaal achteraan in de 60 meter lange gang, waar de inrichting op zijn zachts gezegd spartaans is. Maar we kijken uit op het station van Jekaterinaburg en tijdens de enorme plensbuien die vandaag de stad zowat laten onderlopen, hebben wij een prachtig uitzicht. En tussen alle stadse geluiden als toeterende auto's, rinkelende trams en kapotvallende flesjes door, horen we op het russische tv kanaal de mannelijk gesynchroniseerde stem van Woophie Goldberg.
Dit is even wat anders dan de geluiden uit de natuurlijke omgeving waar we doorgaans bivakkeren
Nu we het toch over bivakkeren hebben, daar is en blijft de combo een kei in!!
Neem nou de achterdeuren van de auto, die zijn afgewerkt met tralies en hebben een meervoudige functie. Het ziet er uit als een stukje beveiliging, je kan niet direct naar binnen kijken (hoewel dat nu sowieso niet mogelijk is omdat het Haaftse Saharazand ook hier het uitzicht belemmerd) en een bijkomend voordeel is dat met de wasknijpers van Tonnie en Harry alle was en spullen aan de deur gehangen kunnen worden, zodat die deuren dus constant vol hangen met rommel.
Met de handelsgeest die men hier al krijgt bij het bezitten van drie komkommers is het de normaalste zaak om je waar uit te stallen en het zooitje aan de weg te verkopen. Geweldig, je komt de meest vreemde dingen tegen, van honing tot kroonluchters, en van illegale diesel tot muizenpoppenwashandjes. Als wij even ergens koffie staan te drinken waarbij de combodeuren openstaan, komen er dus geheid mensen op ons af die willen zien wat we verkopen. Wij leggen dan weer uit dat we niets verkopen, maar eigenlijk kunnen we niets missen.

In de Oeral hebben wij alle toeristische attracties bezocht. Als eerste de ijsgrot met roze uitgelichte stalactieten, zelfgemaakte ijssculpturen en een kerstboom(?!!) Als laatste een voormalig goelagkamp wat zeer indrukwekkend was, zelfs het promotie-subsidie-filmpje. Dit kamp doet echt zijn best om zich op de museumkaart te zetten, maar met de bewegwijzering van 1 bordje in the middle-of nowhere, vragen wij ons af of dat echt gaat lukken.

Ons doel is inderdaad om door Siberiл heen te rijden naar het Baikalmeer en deze tocht gaat morgen beginnen naar de stad Omsk.

Tot later..
liefs e's