35700 KM

Zoals elk nadeel zijn voordeel heeft, zo heeft deze terugtocht ook weer zijn charme en gaat er meteen een andere wens in vervulling: in de winter door Siberië. Nu is het nog niet eens winter en door Siberië gaan we ook maar een klein stukje, maar verder zijn alle andere ingrediënten wel aanwezig. Alles is wit, de weg is spekglad, de gure wind snijdt in het gezicht, vingers en tenen tintelen van de kou en opeens lijkt zo'n bontmuts, afgezien van de herkomst, helemaal zo'n slecht idee nog niet. Wij zijn in ieder geval heel blij met onze meegenomen winterjassen en gebruiken de nieuwe hidjab, die in Iran als hoofddoek moest dienen, nu als das. Ook kopen we in Kazachstan winterbanden voorzien van glimmende spikes, zodat we in ieder geval op de weg blijven en niet zoals die talloze vrachtwagens die we zien, ernaast belanden. Veel weggebruikers hebben tegen de kou voor hun autogrille een kartonnetje geplaatst, maar die hebben wij gelukkig nog niet nodig want in de Combo is het goed uit te houden. En vanaf deze plek is het werkelijk een aardigheid om door het sneeuwwitte landschap te rijden waarvan de auto zwarter wordt dan ooit

Na een flinke rit belanden we in de hoofdstad van de Oekraïne.
Daar kruipen we achter een computer en boeken na wat gezoek een prachtige vlucht naar India. Hiermee gaan we niet alleen een nieuwe cultuur en ander weer tegenmoet, maar krijgt de hele reis een andere dimensie; we gaan backpacken. Weliswaar met een weekendtas, maar Eric heeft al gedemonstreerd hoe deze ook op rug kan. Dinsdag de 27e stappen we in het vliegtuig naar Delhi. Helaas moeten we nog een aantal dagen wachten tot het zover is, dus om niet helemaal in een winterslaap te vallen, dwalen we wat door Kiev. Precies drie jaar geleden vond hier de oranjemars plaats en vandaag de dag staan er nog steeds proteststands. Ook herdenkt met deze dagen de hongerwinter van 75 jaar geleden, waarbij Stalin al het graan in beslag nam, en de Oekraïnse bevolking omkwam van de honger. Daar is nu niet veel meer van te merken want Kiev is booming en het ene na het andere restaurant popt op. Dat is mooi voor ons. Zo belanden we ook in een Oekraïns restaurant, waar we een typisch Oekraïns voorgerecht bestellen. Even later staat er een naast het broodmandje een bord met twee soorten spekachtig vlees, rauwe ui en als parel op de kroon liggen er in het midden, vier grote, glanzende, hagelwitte, knoepverse en uit zijn velletje barstende rauwe knoflookteentjes, herstel, tenen. Even raken we verblind door het weerkaatste licht maar we proberen de verleiding te weerstaan, want we kennen de gevolgen. Maar de aantrekkingskracht blijft te groot en niet veel later zijn ze alle vier van het bordje verdwenen. En nee.... we maken nog steeds geen vrienden hier.

Misschien dat we in de Indiaase kruidentuin meer succes hebben. Daar hebben we in ieder geval ruim anderhalve maand de tijd voor want onze terugvlucht staat geboekt voor 19 januari. Daarna halen we in Kiev de combo weer uit de stalling, en als 'ie na deze rustpauze nog wil starten dan rijden we monchoutaart-watertandend weer terug naar Nederland.

veel liefs